Przyczyny odwrotnego ciągu kominowego

Nasada kominowa

© Fotograf: Volodymyr Kyrylyuk
Agencja: Dreamstime.com

Prawidłowy ciąg kominowy w kominach wentylacyjnych powstaje w wyniku różnicy gęstości (ciężaru) powietrza w budynku i na zewnątrz.

Ciepłe - lżejsze - powietrze z budynku wylatuje na zewnątrz do atmosfery.

Tak powinien działać komin. Jednak często jest odwrotnie.

Powodem powstania tego zjawiska jest niewystarczająca ilość świeżego powietrza dopływającego do pomieszczeń. Jest to skutek szczelnej izolacji zewnętrznej budynku oraz okien. W budynku, jak w termosie wytwarza się podciśnienie, w efekcie kanałem wentylacyjnym zasysane jest powietrze z zewnątrz.

Jeżeli w mieszkaniu pracują urządzenia gazowe, które pobierają powietrze do spalania z pomieszczeń, np. podgrzewacze wody lub kuchenki - to ilość powietrza potrzebnego do prawidłowego działania wentylacji jest jeszcze mniejsza. Można temu przeciwdziałać instalując w kuchni i łazience nawiewniki powietrza, które będą regulować ilość powietrza, ale również jego wilgotność.

Odwrócony ciąg kominowy można w prosty sposób wykryć. Wystarczy do kratki wentylacyjnej przyłożyć kartkę papieru, która powinna się „przykleić” do niej.

Ponadto, niewłaściwą wymianę powietrza można stwierdzić, gdy pomieszczenie jest nienaturalnie oziębiane, niekiedy również czuć w nim dym. Zjawiska te są łatwiejsze do wykrycia w okresie zimowym, ponieważ słabiej wietrzy się mieszkanie.

Poprawianie ciągu kominowego

Aby zmienić ciąg kominowy na poprawny –z mieszkania na zewnątrz oraz zwiększyć jego ciąg na końcu przewodu kominowego montuje się nasady kominowe. Urządzenia te przeciwdziałają odwracaniu się ciągu kominowego, a dodatkowo zabezpieczają przewód kominowy przed działaniem warunków atmosferycznych – deszczu i śniegu. Głównym zadaniem nasad jest wspomaganie ciągu kominowego, gdy jest on za słaby.

Nasada kominowa wykorzystuje energię wiatru i wytwarza w kominie podciśnienie, a tym samym stabilizuje ciąg kominowy. Montuje się je na kominach wentylacyjnych oraz spalinowych i dymnych.

Budowa nasad kominowych

Ze względu na sposób działania nasady kominowe dzielą się na stałe, samonastawne oraz obrotowe.

Nasady stałe nie zmieniają swego położenia w stosunku do kierunku wiejącego wiatru, w związku z tym skuteczność ich działania jest ograniczona. Do tej grupy zalicza się popularna nasada typu H.

Nasady samonastawne są tak skonstruowane, że wraz ze zmianą kierunku wiatru one również zmieniają swoje położenie.

Nasady obrotowe to rodzaj turbiny, napędzanej siłą wiatru. Odpowiednio ukształtowane łopatki wyciągają powietrze lub spaliny z komina. Urządzenia te najlepiej wykorzystują siłę wiatru.

Nasady samonastawne oraz obrotowe działają tylko wtedy, gdy wieje wiatr. Wynika z tego, że jeżeli wsteczny ciąg kominowy występuje przy bezwietrznej pogodzie, montaż nasad jest bezcelowy.

Nasady kominowe stosowane na przewodach dymnych oraz spalinowych powinny być wykonane z blach chromoniklowych kwaso- lub żaroodpornych. Na kominach wentylacyjnych można stosować nasady z blach ocynkowanych.

Ponieważ nasady samonastawne i obrotowe są ruchome (obracają się) powinny być odpowiednio ułożyskowane, najlepiej na łożyskach tocznych. Odpowiedni materiał, z jakiego wykonano urządzenie oraz zastosowany rodzaj łożyska gwarantują prawidłową oraz bezawaryjną pracę nasady.

Zgodnie z polskim prawem urządzenia ta muszą posiadać aprobatę techniczną lub deklarację zgodności wyrobu z Polską Normą. Brak tych dokumentów jest niezgodny z prawem i nie gwarantuje bezpiecznego działania wyrobu.

Ponieważ nasada kominowa jest częścią komina, tak jak on podlega okresowym przeglądom przeprowadzonym przez kominiarza. Kominy wentylacyjne sprawdza się raz w roku, spalinowe dwa razy w roku, natomiast dymne cztery razy w roku.